1 І праз шэсць дзён ўзяў Іісус Пятра, Іакава і Іаана, брата яго, і ўзвёў іх на гару́ высокую адных,
2 і перамяніўся перад імі, і заззя́ла аблíчча Яго, як сонца, а ўбра́нне Яго стала белым, як святло.
3 І вось, явіліся ім Маісе́й і Ілія́, і з Ім размаўлялі.
4 Азва́ўшыся, Пётр сказаў Іісусу: Госпадзі! добра нам тут быць; калі хочаш, зробім тут тры шатры́: Табе адзін, і Маісею адзін, і адзін Іліí.
5 Пакуль ён яшчэ гаварыў, вось, воблака светлае ахіну́ла іх; і вось, голас з воблака прамовіў: гэта ёсць Сын Мой Узлю́блены, Якога Я ўпадаба́ў; Яго слухайце.
6 І, пачуўшы, вучні прыпа́лі тва́рамі сваімі да зямлі і вельмі спалохаліся.
7 І, прыступíўшы, Іісус дакрану́ўся да іх і сказаў: устаньце і не бойцеся.
8 Узвёўшы ж вочы свае, яны нікога не ўбачылі, акрамя аднаго Іісуса.
9 І калі сыхо́дзілі яны з гары, Іісус загадаў ім, ка́жучы: нікому не расказвайце пра ба́чанае, пакуль Сын Чалавечы не ўваскрэ́сне з мёртвых.
10 І спыталіся ў Яго вучні Яго, ка́жучы: а чаму кніжнікі гавораць, што Ілія́ павінен прыйсцí раней?
11 Іісус сказаў ім у адказ: Ілія́ сапраўды́ пры́йдзе ране́й і адно́віць усё.
12 Але кажу вам, што Ілія́ ўжо прыйшоў, і не пазна́лі яго, а ўчынíлі з ім, што хацелі; так і Сын Чалавечы ма́е паку́таваць ад іх.
13 Тады зразумелі вучні, што Ён пра Іаана Хрысцíцеля казаў ім.
14 І калі прыйшлі яны да народу, падышоў да Яго чалавек і, стаўшы перад Ім на калені,
15 сказаў: Госпадзі! памíлуй сына майго; ён луна́цік і цяжка паку́туе, бо часта па́дае ў агонь і часта ў ваду́.
16 Я прыво́дзіў яго да вучняў Тваіх, і яны не маглі ацалíць яго.
17 А Іісус сказаў у адказ: о, ро́дзе бязве́рны і разбэ́шчаны! даку́ль буду з вамі? даку́ль буду цярпець вас? Прывядзíце яго да Мяне сюды.
18 І забаранíў яму Іісус; і вы́йшаў з яго дэман; і ацалíўся хлопец у тую ж хвіліну.
19 Тады вучні, прыступíўшы да Іісуса асобна, сказалі: чаму мы не здо́лелі вы́гнаць яго?
20 А Іісус сказаў ім: з-за нявер’я вашага; бо праўду кажу вам: калі вы бу́дзеце мець веру з гарчы́чнае зе́рне і ска́жаце гары́ гэтай: «перайдзі адсюль туды», і яна пяро́йдзе; і нічога не будзе немагчы́мага для вас.
21 Гэты ж род выганя́ецца толькі малітваю і по́стам.
22 У той час, калі знахо́дзіліся яны ў Галілеі, сказаў ім Іісус: адда́дзены будзе Сын Чалавечы ў ру́кі чалавечыя,
23 і заб’юць Яго, і на трэці дзень уваскрэ́сне. І засмуцíліся яны вельмі.
24 Калі ж прыйшлі яны ў Капернау́м, то падышлí збо́ршчыкі дыдра́хмаў да Пятра і сказалі: ці не дасць Настаўнік ваш дыдра́хмы?
25 Ён кажа: дасць. І калі ўвайшоў ён у дом, то Іісус, апярэ́дзіўшы яго, сказаў: як табе здаецца, Сíмане? цары зямныя з каго бяруць мы́та або пада́так? з сыноў сваіх, ці з чужых?
26 Кажа Яму Пётр: з чужых. Сказаў яму Іісус: значыць, сыны́ свабодныя.
27 Але каб нам не спакусíць іх, ідзі на мора, закінь ву́ду, і першую ры́біну, якая зло́віцца, вазьмі; і, адкры́ўшы рот яе, зно́йдзеш стацíр; вазьмі яго і дай ім за Мяне і за сябе.
Святое Евангелле паводле Матфея, 17 глава