1 І да́дзена была́ мне трысцíна, падо́бная да жазла́, і ска́зана: устань і зме́рай храм Божы і ахвя́рнік, і палічы́ тых, што пакланя́юцца ў ім;
2 а зне́шні двор хра́ма абмінí і не ме́рай яго, бо ён да́дзены язы́чнікам: яны будуць тапта́ць святы́ го́рад со́рак два ме́сяцы.
3 І дам двум све́дкам Маім, і яны будуць праро́чыць ты́сячу дзве́сце шэсцьдзяся́т дзён, апра́нутыя ў валасянíцу.
4 Яны — дзве маслíны і два свяцíльнікі, што стая́ць перад Богам зямлí.
5 І калі хто хоча прычынíць ім шко́ду, то агонь выхо́дзіць з ву́снаў іх і пажыра́е во́рагаў іх; і калі хто захо́ча прычынíць ім шко́ду, то яму нале́жыць так загíнуць.
6 Яны ма́юць ула́ду зачынíць не́ба, каб не ішоў дождж на зямлю́ ў дні праро́цтва іх; і ма́юць ула́ду над во́дамі ператвара́ць іх у кроў і паража́ць зямлю́ ро́знымі бе́дствамі столькі, колькі яны захо́чуць.
7 І калі зако́нчаць яны све́дчанне сваё, звер, што выхо́дзіць з бе́здані, усту́піць у бітву з імі, і перамо́жа іх, і заб’е́ іх,
8 і тру́пы іх пакíне на ву́ліцы вялікага го́рада, які духо́ўна называ́ецца Садо́м і Егíпет, дзе і Гасподзь наш быў распя́ты.
9 І мно́гія з наро́даў, і кале́н, і моў, і плямёнаў будуць глядзе́ць на тру́пы іх тры з пало́ваю дні і не дазво́ляць пакла́сці тру́пы іх у магíлу.
10 І жыхары́ зямлí будуць ра́давацца гэтаму і весялíцца, і будуць пасыла́ць падару́нкі адзін аднаму; таму што два праро́кі гэтыя му́чылі жыхаро́ў зямлí.
11 Але праз тры з пало́ваю дні ўвайшо́ў у іх дух жыцця́ ад Бога; і яны або́два ўста́лі на но́гі свае, і вялікі страх напа́ў на тых, што глядзе́лі на іх.
12 І пачу́лі яны з не́ба гу́чны го́лас, які каза́ў ім: узыдзíце сюды. І яны ўзышлí на не́ба на во́блаку; і глядзе́лі на іх во́рагі іх.
13 І ў той самы час адбыло́ся землетрасе́нне вялікае, і дзяся́тая ча́стка го́рада абры́нулася, і загíнула ад землетрасе́ння сем тысяч імён чалаве́чых; а аста́тнія былí ахо́плены стра́хам і ўзне́слі сла́ву Богу Нябе́снаму.
14 Друго́е го́ра прайшло́; вось, надыхо́дзіць неўзаба́ве трэ́цяе го́ра.
15 І сёмы А́нгел затрубíў, і пачу́ліся на не́бе гу́чныя галасы́, якія каза́лі: ца́рства све́ту ста́ла ца́рствам Госпада нашага і Хрыста Яго, і Ён будзе ца́рстваваць на ве́кі вяко́ў.
16 І два́ццаць чаты́ры ста́рцы, што сядзе́лі перад Богам на прасто́лах сваіх, упа́лі на аблíччы свае́ і пакланíліся Богу,
17 ка́жучы: дзя́куем Табе, Госпадзі Божа Уседзяржы́цель, Які ёсць, і быў, і ма́еш прыйсці, што Ты прыня́ў сíлу Тваю вялікую і стаў ца́рстваваць.
18 І разгне́валіся язы́чнікі; і прыйшо́ў гнеў Твой і час судзíць мёртвых і даць узнагаро́ду раба́м Тваім, праро́кам, і святы́м, і тым, што бая́цца íмені Твайго, малы́м і вялíкім, і знíшчыць тых, хто знішча́е зямлю́.
19 І адчынíўся храм Божы на не́бе, і стаў ба́чны каўчэ́г запаве́ту Яго ў хра́ме Яго; і былí мала́нкі, і гу́кі, і грамы́, і землетрасе́нні, і град вялікі.
Апакаліпсіс, або Адкравенне святога Апостала Іаана Багаслова, 11 глава