1 І было трэйцяга году Госі Ілянка, караля Ізраельскага: загаспадарстваваў Гэзэка, сын Агаза караля Юдэйскага.
2 Дваццаць пяць год было яму, як загаспадарстваваў, і дваццаць дзевяць год гаспадарстваваў Ерузаліме; імя маці яговае Аві Захарышка.
3 I рабіў ён пасьцівае ў ваччу СПАДАРОВЫМ у вусім так, як рабіў Давід, айцец ягоны.
4 Ён аддаліў узвышшы, разьбіў стаўпы, пасек гаі і пакрышыў мядзянага гада, каторы зрабіў Масей, — бо аж дагэнуль сынове Ізраелявы кадзілі яму, і назваў яго Негуштан.
5 На СПАДАРА, Бога Ізраелявага, спадзяваўся ён; і просьле яго ня было падобнага да яго памеж усіх каралёў Юдэйскіх, і каторыя былі перад ім.
6 I прыліп ён да СПАДАРА, не адхінаўся ад Яго і дзяржаў расказаньні Ягоныя, якія Ён расказаў Масею.
7 I быў СПАДАР ізь ім: і ўсюды, куды ён хадзіў, ён дзеяў мудра. Ён паўстаў супроці караля Асырскага й ня служыў яму.
8 Ён перамог Пілішчан аж да Ґазы і ў граніцах яе, ад старожнае вежы аж да абароннага места.
9 I было чацьвертага году караля Гэзэкі, значыцца сёмага году Госі Ілянка, караля Ізраельскага: узышоў Шалманесэр, кароль Асырскі, на Самару, і аблёг яе;
10 I заваяваў яе за тры гады. Шостага году Гэзэкі, значыцца дзявятага году Госі, караля Ізраельскага, заваявана Самара.
11 I перасяліў кароль Асырскі Ізраялян да Асыры, і павёў іх да Галагу а да Гавору, ля ракі Ґозан, а да местаў Мідзкіх,
12 За тое, што яны ня слухалі голасу СПАДАРА, Бога свайго, і выступілі із змовы Ягонае, з усёга, што расказаў Масей, слуга СПАДАРОЎ; яны і ня слухалі і не рабілі.
13 Чатырнанцатага году караля Гэзэкі, узышоў Сэннахірыў, кароль Асырскі, на ўсі абаронныя месты Юды, і ўзяў іх.
14 І паслаў Гэзэка, кароль Юдэйскі, да караля Асырскага да Лахішу, кажучы: «Ізграшыў я; адвярніся ад мяне; што ўзложыш на мяне, я панясу». I прызначыў Гэзэку кароль Асырскі трыста таланяў срэбра і трыццаць таланяў золата,
15 I аддаў Гэзэка ўсе срэбра, якое знайшлося ў доме СПАДАРОВЫМ і ў скарбніцах дому каралеўскага.
16 Таго часу зрэзаў Гэзэка дзьверы сьвятыні СПАДАРОВАЕ і стаўпы, каторыя ашаляваў Гэзэка, кароль Юдэйскі, і аддаў іх каралю Асырскаму.
17 I паслаў кароль Асырскі польнага маршалку а галоўнага легчанца а галоўнага над напіткамі з Лахішу да караля Гэзэкі зь вялікім войскам на Ерузалім. I ўзышлі, і прышлі аж да Ерузаліму, і сталі ля вадаводу вышняе копані, каторая ля гасьцінца валельнага поля.
18 I гукалі яны караля. I вышаў да іх Елякім Гілчанок, што над дамоваю, а Шэўна пісар а Ёаг Асафёнак дзеяпісьменьнік.
19 I сказаў ім галоўны над напіткамі: «Скажыце Гэзэку: “Гэтак кажа кароль вялікі, кароль Асырскі: ‘Што гэта за спадзева, на каторую ты спадзяешся?
20 Ты гукаў адно словы вуснаў: рада а сіла патрэбныя да вайны. Цяпер жа на каго ты спадзяешся, што збунтаваўся супроці мяне?
21 Вось, ты думаеш аперціся на Ягіпет, на гэтую трысьціну наломленую, каторая, калі хто абапрэцца на яе, увыйдзе яму ў даланю і прабадзець яе. Гэткі фараон, кароль Ягіпецкі, усім, што спадзяюцца на яго.
22 А калі вы скажыце імне: “На СПАДАРА, Бога нашага, мы спадзяемся”, то ці Ён ня тый, чые ўзвышшы а аброчкікі аддаліў Гэзэка, і сказаў Юдзе а Ерузаліму: “Адно перад гэтым аброчнікам кланяйцеся ў Ерузаліме”?’”
23 Дык дай заруку спадару майму, каралю Асырскаму, і я дам табе дзьве тысячы коні, ці можаш дастаць сабе коньнікаў на іх?
24 Як ты можаш спрацівіцца і вайводзе, аднаму з найменшых слугаў спадара майго? I спадзяешся на Ягіпет дзеля цялежак а коні?
25 А цяпер, ціж бяз волі СПАДАРОВАЕ пайшоў я на гэтае месца, каб яго разбурыць? СПАДАР сказаў імне: “Пайдзі на зямлю гэтую і разбуры яе”».
26 І сказаў Елякім Гілчанок а Шэўва а Ёаг галоўнаму над напіткамі: «Гукай слугам сваім паарамску, бо цямім мы, а ня гукай із намі паюдэйску ў вушы люду, каторы на сьцяне».
27 Але сказаў ім галоўны над напіткамі: «Ціж толькі да спадара твайго а да цябе паслаў мяне спадар мой сказаць гэтыя словы? Не, таксама й да людзёў, што сядзяць на сьцяне, каб есьці кал свой і піць моч сваю з вамі?»
28 I ўстаў галоўны над напіткамі, і гукаў вялікім голасам паюдэйску, і гукаў, кажучы: «Слухайце слова караля вялікага, караля Асырскага!
29 Гэтак кажа кароль: “Хай не спадмануе вас Гэзэка, бо ён ня можа вас выбавіць ад рукі мае;
30 I хай не надзее вас Гэзэка СПАДАРОМ, кажучы: ‘Выбаве нас СПАДАР, і ня будзе места гэтае аддана ў рукі караля Асырскага’.
31 Ня слухайце Гэзэкі; бо гэтак кажа кароль Асырскі: ‘Учыніце з імною мір, і выйдзіце да мяне, і ежча кажны із свайго собскага віна і кажны зь фіґі свае, і піце кажны ваду із студні свае,
32 Пакуль я ня прыйду і не вазьму вас да зямлі такое ж, як і ваша собская зямля, да зямлі збожжа я маладога віна, зямлі хлеба а вінішча, зямлі аліўкаў, алівы а мёду, і будзеце жыць і не памрыце’. I ня слухайце Гэзэкі, каторы ўмаўляе вам, кажучы: ‘СПАДАР выбаве нас’.
33 Ці маглі выбавіць багі народаў, кажны сваю зямлю, ад рукі караля Асырскага?
34 Ідзе багі Гамафу а Арпаду? ідзе багі Сэфарваіму, Гэны а Іўвы? Ці выбавілі яны Самару ад рукі мае?
35 Хто з усіх багоў земляў гэтых выбавіў зямлю сваю ад рукі мае? Дык нягож СПАДАР выбаве Ерузалім ад рукі мае?”»
36 І маўчэў люд, і не адказалі яму ані слова; бо расказаньне каралёва было, кажучы: «Не адказуйце яму».
37 I прышоў Елякім Гілчанок, што над дамоваю, а Шэўна пісар а Ёаг Асафёнак дзеяпісьменьнік, да Гэзэкі ў разьдзертых адзецьцях, і азнаймілі яму словы галоўнага над напіткамі.
Другая кніга Гаспадарстваў, 18 глава