1 I, па гэтых падзеях, узьвялічыў кароль Агасвер Гамана Гамедафенка, Аґаґяніна, і ўзвышыў яго, і пастанавіў седава ягонае вышэй за ўсіх князёў, каторыя ў яго;
2 I ўсі слугі каралёвы, што ля каралеўскае брамы, кланяліся а падалі ніцма перад Гаманом; бо гэтак расказаў кароль. А Мордэхай ня кланяўся ані падаў ніцма.
3 I гукалі слугі каралеўскія, каторыя ля брамы каралеўскае, Мордэхаю: «Чаго ты выступаеш із расказаньня каралеўскага?»
4 I як яны гукалі яму кажны дзень, а ён ня слухаў іх, то яны даказалі Гаману, каб паглядзець, ці вытрывае ў слове Мордэхай, бо ён азнайміў ім, што ён Юдэй.
5 I як Гаман пабачыў, што Мордэхай ня кланяецца яму й ня падае ніцма перад ім, тады Гаман напоўся гневам.
6 I лёгка было яму налажыць рукі на аднаго Мордэхая; але як азнаймілі яму люд Мардэхаёў, то шукаў Гаман выгубіць усіх Юдэяў, што ў цэлым каралеўстве Агасверавым, люд Мордэхаёў.
7 Праз гэта першага месяца, каторы ё месяц Нісан, двананцатага году караля Агасвера, кідалі на пур, значыцца на жэрабя, перад відам Гамана дзень пры дню, месяц пры месяцу, жерабя пала на двананцаты, каторы месяц Адар.
8 I сказаў Гаман каралю Агасверу: «Ёсьць адзін люд, рассыпаны а расьцярушаны памеж людаў па ўсіх краінах каралеўства твайго; і правы іхныя накшыя, чымся ў вусіх людаў, і праваў каралеўскіх яны не дзяржаць; затым не карысна каралю пакідаць іх.
9 Калі каралю гэта здаецца добрым, хай напішуць, каб яны былі выгублены; і я адважу дзесяць тысячаў таланяў срэбра на рукі тых, што гэтым зоймуцца, каб занесьлі да скарбу каралеўскага».
10 Тады зьняў кароль жуковіну сваю з рукі свае й аддаў яе Гаману Гамедафенку, Аґаґяніну, уцісканьніку Юдэйскаму.
11 I сказаў кароль Гаману: «Аддаю тэ срэбра а люд; рабі зь ім, як табе любя».
12 I пагукалі пісараў каралеўскіх трынанцатага дня першага месяца і напісалі подле ўсёга, што Гаман расказаў, намесьнікам каралеўскім а вайводам над кажным краям а князём кажнага народу, кажнага краю пісьмом яго і кажнаму народу моваю яго; напісалі ад караля, і запячатавалі жуковінаю каралеўскаю.
13 I пасланы былі лісты ганцамі да ўсіх краёў каралёвых, каб вынішчыць, забіць а выгубіць усіх Юдэяў, ад малога аж да старога, дзецяняты а жанкі, за адзін дзень, трынанцатага дня двананцатага месяца, значыцца месяца Адара, і маемасьць іхную разглабаць.
14 Адпіс гэтага пісаньня аддаць, як права кажнага краю, каб быў агалошаны люду, каб былі гатовы да гэтага дня.
15 Ганцы вышлі борзда з каралеўскім расказаньням. I права было дана ў Сусе сталіцы; і кароль, і Гаман селі й пілі, а сталічнае места было ў замятні.
Кніга Эстэрына, 3 глава