1 I было пазаўтра: Естэр адзелася пакаралеўску, і стала яна на нутраным панадворку каралеўскага дому, супроці дому каралёвага; кароль жа сядзеў на каралеўскім пасадзе сваім у каралеўскім доме, супроці ўходу ў дом.
2 Як кароль абачыў караліцу Естэр, на панадворку стаячую, яна знайшла ласку ў ваччу ягоным. I выцягнуў кароль да Естэры залаты ськіпетр, што ў руццэ ў яго, і дабліжылася Естэр, і даткнулася канца ськіпетра.
3 I сказаў ёй кароль: «Чаго табе, караліца Естэр, і што за просьба твая? нават аж да палукаралеўства будзе дана табе».
4 I сказала Естар: «Калі зьлюб каралю, дык хай прыйдзе кароль із Гаманом сядні на чэсьць, каторую я прыгатавала яму».
5 I сказаў кароль: «Пабарзьдзіце Гамана, каб зрабіць подле слова Естэрынага». I прышоў кароль із Гаманом на чэсьць, каторую прыгатавала Естэр.
6 I сказаў кароль Естэры пры піцьцю віна: «Якое жаданьне твае? і дасца табе; і якая просьба твая? аж да палукаралеўства яна будзе споўнена».
7 I адказала Естэр, і сказала: «Мае жаданьне а мая просьба:
8 Калі я прыдбала ласку ў ваччу караля, і калі зьлюб каралю споўніць жаданьне мае і зрабіць подле просьбы мае, то хай прыйдзе кароль із Гаманом на чэсьць, каторую я спраўлю ім, і заўтра я зраблю подле слова каралёвага».
9 I вышаў Гаман таго дня вясёлы і ў добрым настрою. Але як абачыў Гаман Мордэхая ў браме каралеўскай, і тый ня ўстаў, і зь месца не крануўся перад ім, тады напоўніўся ён палкага гневу на Мордэхая.
10 Адылі ж зьдзержыўся Гаман. I прышоў да дому свайго, і паслаў пазваць да сябе любячых сваіх а Зэрэш, жонку сваю.
11 I паведаў ім Гаман праз славу багацьця свайго, і праз множасьць сыноў сваіх, і праз усе тое, як узьвялічыў яго кароль і як узвышыў яго над князьмі а слугамі каралеўскімі.
12 I сказаў Гаман: «Дый караліца Естэр, апрача мяне, нікога не пазвала з каралём на чэсьць, каторую яна прыгатавала; і таксама назаўтрае я пазваны з каралём да яе.
13 Але ўсяго гэтага ня досыць імне, пакуль я бачу Мордэхая, Юдэя, ля брамы каралеўскае седзячага».
14 I сказала яму Зэрэш, жонка ягоная, і ўсі любячыя яго: «Хай пастановяць высокую шыбеніцу пяцьдзясят локцяў увышкі, і нараніцы скажы каралю, каб засіліць Мордэхая на ёй; тады весела йдзі на чэсьць із каралём». I ўпадабаў гэтае слова Гаман, і ён пастанавіў шыбеніцу.
Кніга Эстэрына, 5 глава