1 Быў чалавек у зямлі Уц, імя ягонае Ёў; і быў чалавек гэты беззаганны а пасьцівы, і ён баяўся Бога, і адхінаўся ад ліха.
2 I нарадзілася ў яго сямёх сыноў і тры дачкі.
3 I было ў яго драбнога статку сем тысячаў, тры тысячы вярблюдоў, пяцьсот пар валоў а пяцьсот асьліцаў, і вельмі шмат чэлядзі: і быў чалавек гэты вялікшы за ўсіх сыноў усходу.
4 Сынове ягоныя зыходзіліся, спраўляючы чэсьці кажны свайго дня ў доме сваім, і пасылалі й звалі тры сястры свае есьці й піць із імі.
5 Як радоўка дзён чэсьцяў канчалася, Ёў пасылаў па іх, і пасьвячаў іх, і, устаючы рана нараніцы, спраўляў усепаленьні подле ліку ўсіх іх; бо гукаў ён: «Можа ізграшылі сынове мае і зганілі Бога ў сэрцу сваім». Гэтак рабіў Ёў усі дні.
6 І быў дзень, калі прышлі сынове Божыя стаць перад СПАДАРОМ; і прышоў таксама шайтан памеж іх.
7 I сказаў СПАДАР шайтану: «Скуль ты прышоў?» I адказаў шайтан СПАДАРУ, і сказаў: «Я абходзіў зямлю й абышоў яе».
8 I сказаў СПАДАР шайтану: «Ці зьвярнуў ты ўвагу на слугу Майго Ёва? гэтаж няма такога, як ён, на зямлі: чалавек беззаганны, пасьцівы, баіцца Бога й адварачаецца ад ліха».
9 I адказаў шайтан СПАДАРУ і сказаў: «Ціж дарма Ёў багабойлівы?
10 Ці ня Ты агарадзіў навокал яго, і навокал дому ягонага, і навокал усяго, што навокал у яго? Работу рук ягоных Ты дабраславіў, і стады ягоныя пашырыў па зямлі.
11 Але выцягні руку Сваю і даткніся ўсёга, што ў яго, — ці ня згане ён Цябе ў відзеньне Твае?»
12 І сказаў СПАДАР шайтану: «Вось, усе, што ў яго, у руццэ тваёй; адно на яго не выцягай рукі свае». I адышоў шайтан ад віду СПАДАРОВАГА.
13 I быў дзень, калі сынове ягоныя а дачкі ягоныя елі й пілі віно ў доме першароднага брата свайго,
14 I прышоў пасланец да Ёва, і сказаў:
15 «Валы аралі, і асьліцы хадзілі ля іх, як напалі Савяне і ўзялі іх, а дзяцюкоў забілі лязом мяча; толькі я адзін уцёк, каб наказаць табе».
16 Яшчэ ён гукаў, як прыходзе другі й кажа: «Цяпло Божае ўпала зь неба, і папаліла авечкі а дзяцюкоў, і пажэрла іх; і толькі я адзін уцёк, каб наказаць табе».
17 Яшчэ ён гукаў, як прыходзе другі й кажа: «Хальдэі разьлягліся трыма аддзеламі, і кінуліся на вярблюды, і ўзялі іх, і дзяцюкоў забілі лязом мяча; і толькі я адзін уцёк, каб наказаць табе».
18 Яшчэ ён гукаў, прыходзе іншы й кажа: «Сынове твае а дачкі твае елі й пілі віно ў доме першароднага брата свайго;
19 I вось, узьняўся вялікі вецер із тога боку пустыні, і ахапіў чатыры вуглы дому, і ўпаў на дзяцюкоў, і яны памерлі; і толькі я адзін уцёк, каб наказаць табе».
20 Тады Ёў устаў, і разьдзер вопратку, астрыг галаву сваю, і паў на зямлю, і пакланіўся,
21 I сказаў: «Голы я вышаў із жывата маці свае, голы й зьвярнуся туды. СПАДАР даў, СПАДАР і ўзяў; хай будзе імя СПАДАРОВА дабраславена!»
22 У вусім гэтым не ізграшыў Ёў і не праказаў неразумнага Богу.
Кніга Ёвава, 1 глава