1 І адказаваў Софар Наамацянін, і сказаў:
2 «Ціж на множасьць словаў нельга даць адказу, і ціж праўда гаваруна?
3 Выдумкамі сваімі ты сіліў маўчэць сьмяротных і зьдзекаваўся, і ня было каму засароміць цябе.
4 Ты сказаў: “Чыстая навука мая, і чысты я ў ваччу Тваім”.
5 Але калі б сталася, што Бог загукаў, і адчыніў вусны Свае да цябе,
6 I каб азнайміў табе тайны мудрасьці, бо ты ўдвая заслужыў кары! I ведай, што Бог спаганяе зь цябе меней, чымся ё бяспраўя твайго.
7 Ці можаш скуманьням знайсьці Бога? Ці можаш канчальна знайсьці Ўсемагучага?
8 Ён вышшы за нябёсы, — што можаш зрабіць? глыбшы за пеклу, — што можаш даведацца?
9 Даўжэйшая за зямлю мера Ягоная й шыршая за мора.
10 Калі Ён пройдзе, і зачыне, і зьбярэць, хто можа пераказіць Яму?
11 Бо Ён знае сьмяротных, манлівых, і бача ашуку, і ці пакіне бяз увагі?
12 А пусты чалавек зразумее тады, як асьліца народзе чалавека.
13 Калі ты добра наснудзіш сэрца свае, і выцягнеш да Яго далоні свае,
14 Калі ё ашука ў руццэ тваёй, аддаль яе, і ня дай бяспраўю жыць у буданох сваіх;
15 Дык тады падыймеш відзеньне свае бяз плямы, будзеш бясьпечны і ня будзеш баяцца.
16 Забудзешся няшчасьце; успомніш, як воды, што працякалі.
17 I лепшае за паўдня станецца жыцьцё твае; цемнь яго будзе, як раньне.
18 I будзеш мець даверлівасьць, бо ё надзея; і абкапаеш навокал сябе, і будзеш ляжаць у бясьпечнасьці.
19 Ляжаш, і ніхто цябе не спалохае; шмат хто будзе прасіць цябе.
20 А вочы нягодных выцякуць, і пацехі будуць страчаны імі; і надзея іхная, як выдых душы».
Кніга Ёвава, 11 глава