1 На канцу сёмага году рабі дараваньне.
2 I во спосаб дараваньня: хай даруе кажны пазычэньнік, каторы пазычыў прыяцелю свайму, хай не спаганяе з прыяцеля свайго й з брата свайго; бо прагалошана дараваньне дзеля СПАДАРА.
3 З чужаземца спаганяй, а што будзе твае ў брата твайго, хай даруе рука твая.
4 Хіба толькі ня будзе ў цябе ўбогага, бо шчодра дабраславе цябе СПАДАР на тэй зямлі, каторую СПАДАР, Бог твой, даець табе на спадак, каб ты ўзяў яе на спадак,
5 Калі толькі будзеш слухаць голасу СПАДАРА, Бога свайго, і рупіцца паўніць усе расказаньне гэтае, каторае цяпер расказую табе;
6 Бо СПАДАР, Бог твой, дабраславе цябе, як Ён казаў табе, і ты будзеш пазычаць шмат якім народам, а сам ня будзеш пазычаць; і панаваць будзеш над шмат якімі народамі, а яны над табою ня будуць панаваць.
7 Калі ж будзе ў цябе ўбогі хто з братоў тваіх, у ваднэй з брамаў тваіх, у зямлі тваей, каторую СПАДАР, Бог твой, даець табе, то не закалянь сэрца свайго і ня сьцісьні рукі свае ад убогага брата свайго.
8 Але шырака адчыні руку сваю яму й шчодра пазыч яму, подле яго нястачы, чаго яму не стаець.
9 Сьцеражы, каб ня была ў сэрцу тваім нягодная думка, кажучы: “Бліжыцца сёмы год, год дараваньня”; і станецца ліхое вока твае да ўбогага брата твайго, і ты не дасі яму, і ён загукае супроці цябе да СПАДАРА, і будзе на табе грэх.
10 Дай шчодра яму, і хай ня мае немарасьціцца сэрца твае, як будзеш даваць яму, бо за тое дабраславе цябе СПАДАР, Бог твой, у вусіх справах тваіх і ў вусім, што будзе рабіць рука твая.
11 Бо не перастане ўбогі сярод зямлі; затым я й расказую табе, кажучы: шырака адчыні руку сваю брату свайму, беднаму свайму а ўбогаму свайму на зямлі сваёй.
12 Калі прадасца табе брат твой, Гэбрэй або Гэбрэйка, і будзе служыць табе шэсьць год, дык на сёмы год адпусьці яго вольным ад сябе.
13 I як будзеш адпушчаць яго вольным ад сябе, не адпусьці яго з пустым;
14 Надзялі яго шчодра із стадаў сваіх, з току свайго і з таўчэльні свае; чым дабраславіў цябе СПАДАР, Бог твой, даў яму.
15 I памятуй, што ты быў слугою ў зямлі Ягіпецкай, і выкупіў цябе СПАДАР, Бог твой; затым я расказую табе гэта цяпер.
16 I будзе, калі ён скажа табе: “Не пайду я ад цябе, бо я люблю цябе а дом твой”, бо добра яму ў цябе,
17 Дык вазьмі шыла й пракалі вуха ягонае ля дзвярэй; і будзе ён слугою тваім навекі; і нават гэтак рабі із служэбкаю сваёй.
18 Хай ня будзе цяжкім у ваччу тваім, што ты маеш адпусьціць яго ад сябе вольным, бо ўдвая супроці платы найміту зарабіў табе за шэсьць год; і дабраславе цябе СПАДАР, Бог твой, у вусім, што будзеш рабіць.
19 Кажнага першака самца, шго родзіцца ад буйнога й ад драбнога статку твайго, пасьвячай СПАДАРУ, Богу свайму: не рабі першародным валом сваім і ня стрыжы першароднага з драбнога статку свайго.
20 Перад СПАДАРОМ, Богам сваім, зьядай гэта ты а радзіма твая што году, на месцу, каторае абярэць СПАДАР.
21 А калі будзе на ім ган, кульгавы альбо сьляпы будзе, альбо зь якім ліхім ганам, дык не абракай яго на аброк СПАДАРУ, Богу свайму;
22 Але ў брамах сваіх ежча яго; нячысты, як і чысты, як аленя, так і лань.
23 Толькі крыві яго ня еж; на зямлю вылі, як ваду.
Пятая кніга Масеява: Другапраўе, 15 глава