1 I сказаў Давід у сэрцу сваім: «Аднаго дня загіну я ад рукі Саўлавае, і няма імне нічога лепшага, як канечне ўцячы да зямлі Пілісцкае; і адчэпіцца ад мяне Саўла, каб ня шукаць мяне болей па ўсіх граніцах Ізраельскіх; і ўратуюся я ад рукі ягонае».
2 I ўстаў Давід, і пайшоў сам а шасьцьсот мужоў, што былі зь ім, да Ахіша Маошонка, караля Ґафскага.
3 I жыў Давід ув Ахіша ў Ґафе, сам а людзі ягоныя, кажны з домам сваім, Давід а абедзьве жонкі ягоныя — Агіноама Ізрэелянка а Авігаіла, жонка Навалова, Кармілянка.
4 I наказалі Саўлу, што Давід уцёк да Ґафу, і ён болей ня шукаў яго.
5 I сказаў Давід Ахішу: «Калі я прыдбаў ласку ў ваччу тваім, то хай дана будзе імне месца ў вадным ізь местаў краю, і я буду жыць там; бо чаму слузе твайму жыць у каралеўскім месцу, з табою?»
6 I даў яму Ахіш Цыклаґ; затым Цыклаґ і застаўся ў каралёў Юдэйскіх дагэтуль.
7 I быў лік дзён, што жыў Давід у краінах Пілісцкіх, год а чатыры месяцы.
8 I ўзыходзіў Давід ізь людзьмі сваімі, і нападаў на Ґешуран а Ґірзян а Амалічан, бо яны здаўна насялялі гэты край ад уходу ў Шур аж да зямлі Ягіпецкае.
9 I біваў Давід гэты край, і не пакідаў жывых ані мужчыны, ані жонкі, і забіраў авечкі а валы а аслы а вярблюды а адзежу, і зварачаўся, і прыходзіў да Ахіша.
10 I казаў Ахіш: «На каго вы нападалі сядні?» Давід казаў: «На паўдня Юдэі а на паўдня Ерагмеелю а на паўдня Кіны».
11 I ані мужчыны, ані жонкі не пакідаў Давід жывых ані прыводзіў да Ґафу, кажучы: «Каб не ўдалі нас, кажучы: “Гэтак рабіў Давід, і гэткі абычай ягоны быў усі дні, пакуль ён жыў у краінах Пілісцкіх”».
12 I верыў Ахіш Давіду, кажучы: «Ён стаў чыста непахнючым люду свайму, Ізраелю, затым павек будзе маім слугою».
Першая кніга Самуэлява, 27 глава